Leven met de combinatie van een visuele- en auditieve beperking vraagt enorm veel energie. Iemand met een visuele beperking kan het gemis (deels) compenseren met zijn gehoor (komt er een auto aan bij het oversteken?). Iemand met een auditieve beperking kan (deels) compenseren met zijn zicht (b.v. door middel van liplezen). Als je te maken hebt met zowel een auditieve als een visuele beperking is er niet alleen sprake van 2 beperkingen die een enorme impact op je functioneren hebben maar hebben deze 2 beperkingen ook nog eens een negatieve invloed op elkaar. Eén plus één is in dit geval dus geen 2 maar 3…… Als je zowel slecht ziet als slecht hoort kan het dagelijks leven voelen als een strijd om te overleven. De dubbele zintuiglijke beperking kan je een gevoel van isolement geven, kan er voor zorgen dat je situaties met het nodige wantrouwen tegemoet treedt; heb ik niet iets gemist? Heb ik het wel goed gehoord, goed gezien? Dit kan ook grote effecten hebben op de relaties met je dierbaren Je (noodzakelijke) neiging voortdurend zaken te checken kan hen het gevoel geven dat je “hen niet vertrouwd”, wat de relatie flink kan verstoren. . Misschien ervaar je weinig begrip of stoor je je er aan als men de neiging heeft je te betuttelen.
De haptonomie biedt in mijn ogen een mooie kans om weer zelfvertrouwen te ontwikkelen door te leren om de signalen van je lichaam serieus te nemen, te luisteren naar je intuïtie; een prachtige compensatie van de dubbele beperking. En hoe beter je kunt luisteren naar je eigen gevoelens hoe beter je je behoeftes en grenzen kunt aangeven; Heel wezenlijk bij een optimaal gebruik maken van de zo beperkte hoeveelheid energie!